Je hebt ze waarschijnlijk al zien passeren, die filmpjes waarbij ouders het geslacht te horen krijgen van hun ongeboren baby en teleurgesteld reageren. Vroeger kon je misschien denken: “hoe ondankbaar zijn die mensen nu.” Maar wie weet sta jij nu in hun schoenen en merk je zelf op dat je liever wou dat je kindje een ander geslacht had 🤔
Wel dit fenomeen, heet Genderdissapointment. Het is een thema, waar veel mama’s mee te maken krijgen maar eigenlijk heel weinig over delen. Het is een thema waar veel schaamte en schuldgevoelens aan te pas komen, waardoor dit ook in de taboesfeer blijft hangen. Het is dus helemaal te begrijpen dat je hierover niet wilt delen maar je gevoelens zijn er natuurlijk wel. En door ze te verzwijgen verdwijnen ze niet zomaar, integendeel..
Wat is genderdissapointment
Genderdissapointment gaat over de teleurstelling, frustratie, verdriet, .. die je ervaart wanneer je te horen krijgt dat jouw (ongeboren) baby niet het geslacht heeft dat je had gehoopt/verwacht/gedacht. Deze hoop is vaak gebaseerd op dromen, visoenen, ideeën of wensen. De teleurstelling die je voelt gaat dus voornamelijk over het afscheid nemen van je imaginair kind.
Nog voor je een actieve kinderwens hebt, dan ben je al bezig met hoe je toekomstbeeld eruit zal zien. Je zag misschien al voor je dat je je dochter haar haar zou vlechten, of dat je met haar zou gaan shoppen. Of wie weet zag je jezelf als een jongensmama, gaan ravotten en kampen bouwen of misschien zal je jezelf als voetbal mama. Wanneer je dan te horen krijgt dat je eigenlijk een kindje verwacht met het omgekeerde geslacht, dan moet je plots afscheid nemen van dat droombeeld, dat imaginair kind. En dat is niet gemakkelijk, want dat imaginair kind is vaak al jaren aanwezig in je gedachten en hangt samen met veel emotionele geladenheid.
Waarom heb ik een voorkeur?
Ik geef graag enkele voorbeelden die ervoor kunnen zorgen dat jij misschien (onbewust) een voorkeur had voor een bepaald geslacht:
- Je hebt zelf een goede band met je mama en je wenst je toekomstig kindje dat ook toe. Je wilt dezelfde band nabootsen.
- Je hebt al 2 jongens en je had nu echt gehoopt op een meisje.
- Je hebt een familiebedrijf en je had gehoopt om dit te kunnen doorgeven aan je zoon.
Een andere reden kan ook zijn dat je in het verleden slachtoffer bent geweest van misbruik en dat je hierdoor een voorkeur hebt van geslacht.
Teleurstelling
Wat de reden ook is, jouw teleurstelling die je voelt mag er zijn. Je mag rouwen om het feit dat je nu moet afscheid nemen van je ideale beeld. Deze gevoelens staan volledig los van je gevoelens ten opzichte van je ongeboren kindje. Je kan én de teleurstelling voelen én tegelijkertijd wel heel blij zijn dat je mama wordt.
“Cijfers geven aan dat ongeveer dat 1 op 3 ouders een bepaalde vorm van Genderdissapointment ervaart.” – Kelly
Natuurlijk is dat bij elke situatie anders en is de intensiteit ook anders en in de meeste gevallen is dat mild. Bij sommige ouders duurt de Genderdissapointment nog tot de baby geboren is en kan ook nog verder duren maar bij de meeste mama’s wennen tijdens hun zwangerschap al aan het idee en hebben er vrede mee.
Wat ik je als perinatale coach wil aanraden, is om hier wel iemand rond in vertrouwen te nemen. Zoek een persoon uit waarvan je weet dat hij/zij jou niet gaat veroordelen en waarbij je wel ten volle eerlijk mag zijn over wat je voelt. We weten ondertussen al dat het verzwijgen van onze problemen er alleen maar voor zorgen dat deze groter worden. Dus praten is de beste raad die ik je kan geven.
Heb je hier graag professionele ondersteuning rond? Dan ben je van harte welkom in mijn praktijk als perinatale coach.
Geschreven door Kelly Devriendt, perinatale coach
Je kan bij mij terecht voor één op één gesprekken rond thema’s bij kinderwens, zwangerschap en ouderschap. We geven aandacht aan jouw verhaal als mama en waar jij op botst. Na een begeleiding bij mij voel je je lichter en gedragen, krijg je opnieuw zicht op de lichtpuntjes. We maken heel concreet wat je kan doen om jouw weg naar en in het moederschap zachter te maken.
