Geschreven door mama Ine
Toen mijn man en ik aan kinderen dachten, wisten we niet dat onze weg naar kinderen zo stroef zou verlopen. Ik heb PCOS, Polycysteus Ovarieel Syndroom, waardoor er in mijn eierstokken meerdere cystes ontwikkelen en waardoor mijn eicellen niet of onregelmatig groeien. Hierdoor krijg ik maar zelden een eisprong en menstrueer ik slechts af en toe of helemaal niet.
Overgaan op een hormoonbehandeling
Bij vrouwen met het PCOS syndroom spreken ze van verminderde vruchtbaarheid en kan een hormoonbehandeling hulp bieden om zwanger te worden. Daarom maakten ook wij meteen een afspraak bij de gynaecoloog om een hormoonbehandeling op te starten. De dokter schreef mij hormonen voor in de vorm van tabletten waarvan ik er in mijn eerste cyclus 1 mocht nemen. Er gebeurde niks dus mocht ik er 2 nemen tijdens mijn volgende cyclus. In mijn derde cyclus werd er overstimulatie vastgesteld waardoor er plots 6 follikels klaar zaten om bevrucht te worden. Natuurlijk gaf de gynaecoloog meteen de raad om geen betrekkingen te hebben want daardoor maakten we kans op een zwangerschap van een zesling en dat zagen we helemaal niet zitten.
Mijn lichaam een handje helpen
De gynaecoloog besloot dat er een kijkoperatie zou gebeuren om te zien of er iets mis was in mijn baarmoeder. Ze zou kijken of de doorgang van mijn eierstokken naar mijn eileiders vrij was en zou dan de eierstokken drillen. De operatie ging door en was gelukkig geslaagd. Dit zou mijn lichaam helpen om zelf een eisprong te maken en hopelijk zo zwanger te raken! Er werd endometriose ontdekt tussen mijn buikwand en darmen maar die vlekjes werden ook vakkundig verwijderd door ze weg te branden.
Eindelijk zwanger!
Omdat de hormoontabletten hun werk niet deden stapten we over naar hormoonspuiten. Mijn lichaam zat vol hormonen en dat had een serieus effect op mijn humeur. Het ene moment was ik enorm blij en het ander was ik kwaad, gefrustreerd en gestresseerd. Na 15 maanden proberen bleek ik eindelijk zwanger! En na een bijzonder zwangerschap van 9 maanden beviel ik van onze prachtige en gezonde dochter.
Het verlangen naar een tweede baby’tje
Na de tweede verjaardag van ons dochtertje waren we eindelijk klaar voor een tweede kindje. Met goede moed probeerden we op een natuurlijke manier zwanger te worden, zonder hulp. Na 3 maanden besloten we toch terug bij de gynaecoloog langs te gaan en advies te krijgen om ook deze keer zwanger te raken. Die adviseerde meteen om met de hormoonspuiten te beginnen. We waren gemotiveerd dat het op deze manier wel weer zou lukken om zwanger te worden maar helaas volgde de ene teleurstelling na de andere.
Daar zijn de zwangerschapssymptomen
De gynaecoloog begreep ook niet goed waarom het deze keer niet lukte om zwanger te worden en stelde voor om terug een kijkoperatie te doen. Ik stemde in ondanks de pijn van de vorige operatie. Alles bleek oke en ik had deze keer maar een minimale vorm van endometriose. Mijn moed ging dus meteen omhoog! We gingen er vol voor en ik begon zelfs zwangerschapssymptomen te vertonen. Helaas zat het in mijn hoofd en gaf de zwangerschapstest elke keer opnieuw maar één streepje aan.
Intussen waren er al 6 terugbetaalde beurten verstreken van onze hormoonbehandeling en bleek ik nog steeds niet zwanger. Terwijl we moesten wachten op de goedkeuring van het ziekenfonds voordat we de volgende behandeling konden starten kwam er plots goed nieuws want ik kreeg mijn eisprong vanzelf!
Is één kindje dan toch genoeg?
De maanden passeerden en intussen vierde ons dochtertje haar derde verjaardag. Het besef is groot dat het toch leuk zou zijn moest er een tweede kindje komen.
“Mijn dochter vraagt regelmatig “mama wanneer krijg ik een broertje of zusje” en dat breekt mijn hart want ook wij weten niet wanneer…”
Mama Ine
We proberen nu al 14 maanden om zwanger te worden van een tweede kindje maar tevergeefs word ik elke maand opnieuw teleurgesteld. Ik ben blij dat ik mijn dochtertje al heb want zij houdt mij recht. Mijn vriend vindt het natuurlijk ook heel erg maar die zal nooit helemaal snappen wat ik als vrouw doormaak. Voor hem is 1 kindje ook oke. Maar mijn kinderwens is te groot. Dus geven we niet op!
Hartelijk dank mama Ine voor het delen van jouw verhaal! Ook jouw verhaal delen op onze mamablog? Dat kan. Stuur een mailtje naar info@ondermamas.be en wie weet featuren we jouw ervaring op www.ondermamas.be
