Geschreven door Nele V., 29 jaar
De dag waarop we trouwden, 3 augustus 2019 was de mooiste dag van mijn leven. Deze dag van liefde vormde een echte mijlpaal in onze relatie, want op dat moment kozen we er ook voor om te beginnen aan een kindje. Mijn man was ondertussen 34 jaar en ikzelf 28, voor ons de perfecte leeftijd om ons te settelen als gezinnetje van 3.
De laatste pil
Zo gezegd, zo gedaan. Ik nam de avond voor de trouw de laatste keer de pil. Dit stoppen van de pil ging de daaropvolgende weken samen met enkele zogezegde zwangerschapskwaaltjes. Mijn borsten deden pijn, en ik had plots veel meer acné, … ‘Zou het van de eerste keer prijs zijn?’ O… Dit zou wel echt snel zijn, maar zeker meer dan welkom!
Zwangerschapstest gedaan … even afwachten… het resultaat was negatief. Mijn lichaam hield me voor de gek, want ik dacht echt dat deze eerste symptomen duidden op een zwangerschap.
Polycysteus Ovarieel Syndroom
Vol goede moed liep onze reis naar een baby verder. De maanden slopen voorbij en je hoorde al wel eens van vriendinnen: ‘ja bij mij duurde het ook wel enkele maanden van zodra mijn menstruatie terug op gang kwam.’ Dus ik wachtte nog even af. Er gingen opnieuw enkele maanden voorbij en ondertussen had ik na 6 maanden nog altijd geen menstruatie gehad. Ik maakte mij zorgen. “Zou dit komen door jarenlang de pil te nemen?” Ik besloot een afspraak te maken bij de gynaecoloog en mocht onmiddellijk langskomen omdat we een zwangerschapswens hadden en ik nog altijd geen menstruatie had gehad.
Ik was natuurlijk wel wat zenuwachtig. Waarschijnlijk gingen ze mij onderzoeken en zeggen dat dit normaal was en dat de pil echt volledig uit je lichaam moet zijn om je menstruatie te krijgen. Bij het onderzoek van de gynaecoloog bleek het toch wat anders te gaan dan ik verwachtte. Bij het nader bekijken van de eierstokken, zag de gynaecologe vele kleine eitjes/cystes … en kreeg ik PCOS als verdict.
Waarom kunnen we niet natuurlijk zwanger worden? Wat staat ons te wachten?
Nele
“Wat is dit?” vroeg ik me af. PCOS is een teveel aan mannelijke hormonen, waardoor de eisprong uitblijft en er dus geen menstruatie volgt. Wauw. Dit had ik helemaal niet verwacht en kwam hard aan. Het spookte op dat moment door mijn hoofd dat dit wel eens een lange, moeilijke weg kon worden. Waaraan konden we ons verwachten? Wat zijn de volgende stappen? Het belangrijkste is dat ik opnieuw zou menstrueren. Dit kon door medicatie te nemen om de menstruatie op te wekken. Later, op dag 3 tot dag 7 van de menstruatie moest ik 5 dagen lang hormonen nemen waardoor er meer kans bestond dat er 1 of meerdere eitjes gingen rijpen. Op dag 11 of 12 moest ik dan opnieuw op onderzoek om te kijken of er een eitje gerijpt was. Zo ja, kreeg ik een spuitje en was het 2 dagen betrekking hebben en dan hopen op het beste. Maar het kon ook anders: ‘Het kan ook zijn dat je eitjes hierop niet reageren en er dus ook geen enkel eitje rijpt. Of het kan ook zelfs zijn dat er een overstimulatie is door het hormoon en er bijvoorbeeld 3 eitjes klaarzitten. Als er 3 eitjes gerijpt zijn, moet je deze ronde overslaan.’
Emotionele rollercoaster
In de auto op de parking barstte ik in tranen uit, ik had dit totaal niet verwacht. ‘Wat als die lange weg eindeloos blijkt te zijn?’ ‘Waarom kunnen we niet natuurlijk zwanger worden?’ ‘Wat staat ons te wachten?’ Ik ben zo dankbaar dat mijn man altijd aan mijn zijde stond, me steunde en geruststelde: ‘We gaan er gewoon voor en dit lukt ons. We zijn sterk genoeg. Niet al onmiddellijk de moed opgeven.’
Dus ik begon de eerste keer de hormonen in te nemen om mijn menstruatie op te wekken en dit lukte. Daarna kwamen de 5 dagen medicatie om een eitje te laten rijpen en op dag 11 ging ik op controle. Met een bang hartje. Tijdens het gynaecologisch onderzoek zat er aan de linkerkant niets, ze keek verder naar de rechterkant … En JA, daar zat een gerijpt eitje. Mijn hart maakte een sprongetje! Ik was zo blij, ja er was 1 eitje gerijpt en konden naar de volgende stap overgaan: het spuitje meenemen naar huis en twee dagen op rij betrekking hebben. Dit was onze kans, dit was een goede ronde.
Houdt mijn lichaam me voor de gek met ‘zwangerschapssymptomen?’
Nele
Ben ik zwanger?
In de week dat ik normaal gezien mijn regels zou krijgen, had ik 5 dagen voor mijn menstruatiedag pijnlijke borsten, meer acné, kriebels in mijn buik. Is mijn lichaam me nu opnieuw aan het testen? De kriebels voelden wel anders dan menstruatiepijn. Maar ja, wat als mijn lichaam en mijn gedachten me weer voor de gek houden? Adem in, adem uit. Rustig blijven.
Dit lukte amper. We besloten uiteindelijk om 3 dagen voor mijn menstruatiedag een early test te doen. ‘s Morgens deden we de test en na lang ongeduldig wachten stond er een streepje.
‘Mochten we al blij zijn? Dit is toch een duidelijke streep of niet? Of was dit nog HcG van de spuit?’ Ik maakte een afspraak bij de dokter en ja … ik mocht euforisch zijn want ik was duidelijk ZWANGER!
JA ECHT. ZWANGER. Wauw, dit konden we allebei niet geloven! Deze lange wereldreis werd een korte citytrip tijdens de eerste ronde met hormonen! Dit moet wel een wondertje zijn.
Ondertussen ben ik 31 weken zwanger en uitgerekend voor 22 november 2020. Mijn zwangerschap is heel goed verlopen. Natuurlijk heb je kwaaltjes, maar die neem ik er zeker bij, want ik ben zo dankbaar dat ik zwanger ben van ons meisje en dat ik mezelf binnenkort mama mag noemen. Iets wat oorspronkelijk zo vanzelfsprekend leek, was dat later niet meer. En dat beseffen we maar al te goed. We zijn beiden al zo verliefd op haar en we kijken er samen heel hard naar uit om haar in onze armen te houden.
Het zwanger zijn op zich ga ik wel missen, haar gestamp in mijn buik is echt geweldig (ze is heel actief en hevig). Nu is het echt uitkijken naar wanneer ze zich aan ons laat zien. Ik weet al wel dat we overweldigd gaan worden door emoties want we zijn zo dankbaar dat zij in ons leven komt.
#soonfamilyofthree
Geschreven door Nele V.
Hartelijk dank Nele voor het delen van jouw verhaal! Ook jouw verhaal delen op onze mamablog? Dat kan. Stuur een mailtje naar info@ondermamas.be en wie weet featuren we jouw ervaring op www.ondermamas.be
