Geschreven door mama Liesanne
Ik denk dat het verhaal van elke mama (to-be) bijzonder is. Want laat ons eerlijk zijn, mama worden is toch echt gewoon het spannendste wat er is?
Mijn kinderwens
Mijn verhaal begint 12 jaar geleden wanneer ik de man van mijn leven tegenkom. Onze relatie volgt de logische stappen van elke relatie: we gaan samenwonen, trouwen en dan volgt onze kinderwens. Vroeger had ik altijd gedacht dat ik op mijn 25 al 2 of zelf 3 kinderen zou hebben 😊.
Na de trouw begonnen we eraan. Op zich stapte ik er wel in met de mentaliteit van ‘we zien wel wanneer het komt’. Maar ook daar moet ik eerlijk zijn, als de wens er is en hij gaat niet meteen in vervulling, dan is elke maand loodzwaar… In mijn familie is er ook een voorgeschiedenis van moeilijker zwanger worden, dus dat maakte het met momenten extra moeilijk.
“Je hoort overal dat een jaar niet abnormaal is om zwanger te geraken, maar dat jaar lijkt wel een eeuwigheid te duren.”
mama Liesanne
Heb ik endometriose?
Ik had elke maand pijnlijkere maandstonden en zocht zelf veel op via dokter Google. Uiteindelijk kwam ik via een vriendin terecht bij een dokter in Leuven. Ik had een afspraak gepland om onderzoeken te laten doen naar endometriose. Endometriose is een ziekte waarbij baarmoederslijmvlies (dat dus normaal in de baarmoeder zit) buiten de baarmoeder voorkomt. Dit zorgt voor verklevingen op ingewanden en organen. Afhankelijk waar deze verklevingen zitten, kan dit een invloed hebben op de vruchtbaarheid van een vrouw.
Een fysieke afspraak mocht toen niet, dus moest ik een vragenlijst invullen. Dit ging over mijn klachten tijdens de menstruatie en de periode errond. Ik herinner mij nog goed dat ik een telefoon kreeg van een assistent van de dokter in Leuven die mij zei dat ik beter terug aan de pil kon (verzacht de klachten) want ik zou niet makkelijk tot nooit op natuurlijke wijze zwanger kunnen worden. Mijn vragenlijst gaf heel duidelijk aan dat ik endometriose zou hebben. Op dat moment had daar nog niemand mij gezien of onderzocht. Na dat telefoontje heb ik geweend als een klein kind, want ik zag mijn levenslange droom met kinderen uiteenspatten.
Ovulatietesten
Ik ben blij dat ik kan zeggen dat ik een vrouw ben met een gelukkige afloop want ondanks dat mijn hart gebroken was door de boodschap van de dokter, hield ik ergens toch hoop. Ik had ook beslist om deze maand alles op alles te zetten dus bestelde ik online ovulatietesten. Ik ben ermee in een weekend begonnen en had beter eerst de werkwijze gelezen want (tip voor degene die deze ook zouden gaan gebruiken) je moet deze elke dag op hetzelfde uur doen om het meest accurate resultaat te krijgen. Ik deed elke dag de test mooi op hetzelfde uur en zag de lijntjes mooi opbouwen tot de dag van ovulatie. De dag van de ovulatie ben ik dan van mijn werk naar huis gereden om daar met mijn man te profiteren van het moment 😉.
Romantisch kan je dat niet echt noemen, maar we lachen er wel nog altijd mee. En het heeft zijn vruchten afgeworpen want na een week overtijd te zijn, heb ik een zwangerschapstest gedaan. Het teststreepje kleurde nog sneller dan de controlelijn. Ik kon het niet geloven en trilde op mijn benen, zou het echt? Ik heb meteen een tweede test van een ander merk gedaan en ook daar kleurde de streepjes binnen de 10 seconden. Mijn eerste reactie was paniek, want wat nu? Gelukkig veranderde dit gevoel heel snel in blijdschap. Er zat gewoon een mini-mensje in mij!
Verrassing!
Aangezien ik de zwangerschapstesten op een heel erg vroeg uur heb gedaan, kon ik mijn man verrassen. Dus ik ben naar de winkel gereden en heb een ontbijtje gemaakt. Aangezien het (bijna) Sinterklaas was, heb ik zijn schoen gezet en daarin de positieve test verstopt zodat hij deze kon vinden. Die momenten zijn bijna de meest magische die ik ooit heb meegemaakt. Ik zeg bijna omdat het nog magischer werd. Nadat de bloedtest de zwangerschap bevestigde, werd de afspraak bij de gynaecoloog gemaakt voor de eerste echo.
Op het moment van de echo was ik 8 weken zwanger. Ik had zo uitgekeken naar die echo en het moment dat je mee kan kijken op het scherm. Ik krijg er opnieuw kippenvel van. We mochten ook meteen al naar het hartje luisteren en zelfs mijn man die nooit tranen heeft, zag ik een traan wegpinken. Het besef dat we ouders zouden worden en er een klein mensje in mij groeide was gewoon onbeschrijfelijk. Het is een gevoel dat ik iedereen gun want iets mooiers kan ik mij niet inbeelden. Na deze echo hebben we het verteld aan onze naaste familie omdat iedereen wist dat we bezig waren voor kindjes. We hadden t-shirts gekocht met “player 1 ready” voor mijn man en op het mijne stond dan “player 2 ready, player 3 loading”.
Zwanger zijn is iets dat heel moeilijk te omschrijven valt. Aan het begin heb je de misselijkheid en vermoeidheid en dat was voor mij heel lastig. Ik lag zo vaak om 20u al in bed en sliep dan vlot 12 uur aan een stuk. Eten wat je normaal graag eet, lust je ineens niet meer. Ik moest vaak kokhalzen maar gelukkig nooit overgeven 😊. Deze klachten hebben geduurd tot ik 16-17 weken was.
De weken daarna zijn de leukste. Je hebt een beginnend schattig buikje, begint de baby te voelen en je kan nog goed slapen. Maar dan komt dat derde trimester… Je buik wordt gigantisch dus draaien in bed voelt alsof je een walvis bent. Alles zwelt op. En die eerst “oh zo schattige” stampjes, worden moordende stampen in je ribben. In België moet je in mijn sector normaal werken tot een week voor je uitgerekende datum. Ik ben dan toch een weekje vroeger gestopt omdat ik het echt te zwaar vond om 8 uur op een dag te zitten. Mijn benen werden er heel rusteloos van en mijn voeten waren dikker dan ooit. Dat is een goede keuze voor mij geweest want ik heb nog een week kunnen ontspannen, genieten van het weer en wat me-time. En dan ’s ochtends om 5 augustus is het beginnen rommelen in mijn buik… maar dat is een volgend verhaal 😉
Hartelijk dank mama Liesanne voor het delen van jouw verhaal! Ook jouw verhaal delen op onze mamablog? Dat kan. Stuur een mailtje naar info@ondermamas.be en wie weet featuren we jouw ervaring op www.ondermamas.be
