Toen ons kleine meisje één kaarsje uitblies, vonden mijn partner en ik dat het tijd was voor een gezinsuitbreiding. Omdat een natuurlijke zwangerschap niet voor ons was weggelegd en we al een IVF-traject hadden doorstaan, wisten we wat ons te wachten stond.
Vijf embryo’s en maanden vol hoop
Na ons laatste IVF-traject hadden we nog vijf embryo’s die in de running waren. Een maand later zaten we weer bij de fertiliteitsarts voor een update. Met een gerust hart verlieten we de kliniek, maar helaas bleek de volgende terugplaatsing niet succesvol. Niet opgeven, dachten we, en de maand daarop probeerden we opnieuw, deze keer met een extra hormooninjectie genaamd Inprosub, dit hormoon moest ik tot 12 weken zwangerschap inspuiten.
Onze koningswens komt uit
Bij de onthulling van het geslacht hadden we een verrassing in petto met blauwe ballonnen die uit een doos tevoorschijn kwamen. Het werd een jongetje, onze koningswens die uitkwam!
Het noodlot op 16 weken zwangerschap
Maar toen sloeg het noodlot toe op zestien weken en ik kreeg te maken met bloedverlies. Hoewel ik eerder in de zwangerschap bloed had verloren, bleek het deze keer niet goed te zijn. Met ongeloof en verdriet verlieten we het ziekenhuis om ons zwangerschapsverlies te verwerken. De daaropvolgende dagen, weken en maanden waren buitengewoon moeilijk, maar de steun van onze omgeving hielp ons erdoorheen. Omdat het bloeden aanhield, onderging ik later een curettage, wat een emotioneel zware ervaring was. Gelukkig besefte onze jonge dochter niet volledig wat er gaande was, maar ze bracht onbewust troost in moeilijke momenten.
Hernieuwde hoop en tranen van vreugde
Bij de hernieuwde poging met de resterende embryo’s waren de resultaten opnieuw teleurstellend. Een laatste embryo bleef over en we gingen vol hoop verder met een nieuwe cyclus van hormoontherapie en punctie. Uiteindelijk hadden we vijf nieuwe embryo’s en kregen we de kans voor een verse terugplaatsing.
Door onze geschiedenis kwamen we in aanmerking voor deelname aan een studie met de EmbryoGlue, een lijm die aan de embryo wordt toegevoegd vóór de terugplaatsing. De arts benadrukte de goede kwaliteit van het embryo na de procedure. Tien dagen later deed ik een zwangerschapstest, waarbij mijn ogen zich vulden met tranen bij het zien van het positieve resultaat.
Binnenkort worden we opnieuw ouders en de eerste maanden van de zwangerschap waren best spannend. Regelmatige controles bij de gynaecoloog brachten geruststelling en nu geniet ik extra van de bewegingen van de baby. De aanstaande grote zus weet nu goed wat er in mama’s buik zit en overlaadt mijn buik met knuffels en kusjes.
Hartelijk dank aan mama K. voor het delen van haar verhaal. Ook jouw verhaal delen op onze mamablog? Dat kan. Stuur een mailtje naar info@ondermamas.be en wie weet featuren we jouw ervaring op onze website.
