Kinderwens
Mijn vriend en ik waren op onze laatste avond op vakantie in Tenerife. We waren uit eten en het onderwerp van kinderen kwam deze keer eens via mijn vriend op tafel. Vroeger wilde ik altijd graag jong moeder worden. Maar wat is jong? Want ik wilde wel alles op orde hebben. Een stabiele relatie, samen wonend en een goed inkomen. Op een gegeven moment tref je de persoon waar je dit avontuur mee aan wil gaan. Alles loopt op rolletjes, je koopt een huis samen en dan wordt het een soort normaal dat de volgende stap om de hoek komt kijken: kinderen.
Die avond hadden mijn vriend en ik het er over dat zijn vader al best op leeftijd is en hij zijn moeder al jong verloren is. Hij zou het wel heel graag willen dat zijn vader het nog mee zou maken dat wij een kindje krijgen. Hier kon ik mij uiteraard erg in vinden. Inmiddels was ik al ruim 10 jaar aan de anticonceptie pil dus het leek ons wel een goed idee om daar mee te stoppen en te kijken hoe het zou lopen.
Stoppen met de pil
Na die avond vertrokken we de volgende dag weer naar Nederland. En een paar dagen later stopte ik, in overleg met mijn vriend, met de anticonceptie pil. Dat deze pil zoveel invloed op je lichaam heeft, had ik me helemaal niet voorgesteld.
“Het duurde weken, maanden, voor dat ik weer eens ongesteld werd. Dit maakte me ontzettend onzeker.
Mama Rebecca
Wat als ik niet meer ongesteld wordt? Wat als ik PCOS heb? Mijn moeder heeft endometriose, misschien heb ik dat ook wel? Op zo’n moment wil je maar 1 ding: zekerheid.”
Mijn menstruatie bleef uit
Vanaf dat moment ben ik ook ‘’de molen’’ in gegaan om alles uit te sluiten wat uitgesloten kon worden. Ik begon met een kuur die de menstruatie zou moeten opwekken. Na een lichte menstruatie van een dag of 2 zou het daarna weer zijn eigen ritme oppakken. Maar dit gebeurde niet. Na weken werd ik nog steeds niet ongesteld. Tegelijkertijd ben je ook bezig met proberen dus geeft dit je ook een soort van hoop. Want als je niet ongesteld wordt dan betekent dat vaak dat je zwanger bent. Maar bij ons dus niet.
Mijn menstruatie bleef ook de volgende maand weer uit. Ondertussen ging ik in de weer met ovulatietesten, week in week uit, want ik had ik inmiddels geen flauw idee meer wanneer ik mijn eisprong kon verwachten. Tussendoor kreeg ik nogmaals de kuur om de boel op te wekken. Ook dit keer kreeg ik hier een lichte menstruatieperiode door van een dag of 3.
Blijven wachten
Inmiddels waren we een aantal maanden verder en was ik nog vol in de weer met de ovulatietesten. En ja wat denk je, een smiley! Dat betekende dat mijn eisprong er aan kwam. En dan is het hopen… en wachten, lang wachten. Want normaal gesproken zou je 2 weken later ongesteld moeten worden of een positieve test moeten hebben. Maar deze periode duurde ontzettend lang. Ineens werd ik na 6 weken ongesteld. Veel te laat, veel te onregelmatig. Tijd voor een bezoek aan de huisarts.
Deze heeft mij doorverwezen om een inwendig onderzoek te laten doen om te kijken of er endometriose te zien was. Na dit onderzoek bleek dat alles er goed uit zag. Endometriose konden ze eigenlijk alleen zien als het er zat, maar ze konden niet uitsluiten of ik het zou krijgen. Kortom, voor het moment zelf goed nieuws en anderzijds moet je maar afwachten wat je lichaam doet.
Even alles loslaten
De maanden erna was ik er zoveel mee bezig tot ik voor het eerst wat meer menstruatie kreeg. Ondertussen bleef ik in de weer met ovulatietesten tot elke teleurstelling aan toe. De maand erop wou ik even geen testen meer en het gewoon doen wanneer we wouden. Maar toen kreeg ik een gevoel in mijn buik, ik had toevallig nog een ovulatietest liggen en ik dacht “oke eentje dan”. Ik deed de ovulatietest en ja hoor, een smiley! Mijn eisprong kwam er aan, of had ik hem misschien zojuist al gehad? Ik probeerde me er verder niet te veel mee bezig te houden, want dat had ik tenslotte afgesproken. Ik wist wanneer ik inmiddels ongeveer ongesteld zou moeten worden als de cyclus zich zou herhalen.
“Ik vond het toch een zenuwslopende week. Wat als ik niet ongesteld wordt? Of wat als ik het wel wordt? Hoe sta ik er dan in? Voor mijn gevoel duurde het zo lang allemaal. Inmiddels was ik al zeker 6 maanden gestopt met de anticonceptie pil.”
Mama Rebecca
Nog eens een zwangerschapstest doen
En toen kwam die dag. Die dag dat ik mijn menstruatie verwachtte… de dagen voorafgaand merkte ik nog niets, ik had nog helemaal geen beginnende klachten, geen buikpijnkrampen, niets dat zich deed lijken op een beginnende menstruatie. En dat weekend veranderde ineens alles. Na de NOD (niet ongesteldheidsdag) deed ik de dag erna een zwangerschapstest. Door de teleurstellingen afgelopen maanden durfde ik niet echt te hopen dat het nu gelukt zou zijn. Want misschien werd ik wel een paar dagen later ongesteld deze keer.
Na heel veel, maar echt heel veel en verschillende zwangerschapstesten het hele weekend gedaan te hebben. Want ja, je wil ten slotte toch 100% zekerheid, was het toch echt waar: Ik ben zwanger !
Hartelijk dank aan mama Rebecca voor het delen van haar verhaal. Ook jouw verhaal delen op onze mamablog? Dat kan. Stuur een mailtje naar info@ondermamas.be en wie weet featuren we jouw ervaring op onze website.
