Geschreven door mama Tamara
De roze wolk… Bestaat ze wel?
Meer en meer komen eerlijke verhalen naar boven over zwangerschap en ouderschap. Ik ben zeker blij om te zien dat er meer openheid is voor moeilijke onderwerpen, dat er taboes doorbroken worden, maar ook net daarom wil ik graag mijn roze wolk delen. Een zwangerschap en kraamperiode kunnen namelijk ook positief verlopen!
Ik was bang om moeder te zijn
Ik was bang om zwanger te zijn en moeder te worden. Door de verhalen van mama’s die het over delicate onderwerpen hebben zoals moeilijk zwanger raken, je kindje verliezen,… Ook de ervaringen van (aanstaande) moeders die het lastig hebben, deden mij twijfelen. Ik las dat je als mama nog amper vrijheid zou hebben, de quality time met je partner mag vergeten en al helemaal geen tijd meer voor jezelf hebt. Ik werd er eerlijk gezegd even bang van. Waarom zou ik voor zoiets willen gaan tekenen?
Met mijn hoofd in de (roze) wolken
Maar gelukkig was mijn kinderwens sterker dan de angst en werd ik zwanger. En ik moet toegeven, ik voelde echt wel die roze wolk. Mijn zwangerschap verliep vlekkeloos, ik droeg mijn buik mooi naar voren en ik had amper last van zwangerschapskwaaltjes.
Ons zoontje Remus werd zelfs op zijn uitgerekende dag geboren. Ik had een prachtige bevalling, borstvoeding lukte ook vrij snel en ik had een baby’tje die zich vooral bezig hield met eten en slapen. Ik durf dit bijna niet vertellen, maar op twee weken tijd kon ik weer in mijn jeans.
Zoveel verantwoordelijkheid over zoiets kleins
Het was natuurlijk wel wennen om moeder te zijn, om 24u op 24 uur verantwoordelijk te zijn voor je baby. Van in het prille begin ben ik zoals vele mama’s, helemaal weg van mijn jongen. Eigen kind, schoon kind zeggen ze vaak en voor mij was dat ook echt zo!
“Als je durft luisteren naar je moedergevoel dan gaat een groot deel bij het moederschap gewoon vanzelf”
Mama Tamara
Doordat ik erg veel belang hecht aan zijn tempo weet Remus ook dat hij altijd kan rekenen op mij. Als hij het lastig heeft, gaan we knuffelen of schenk ik hem mijn nabijheid. Ik zeg ook altijd heel bewust ‘lastig heeft’ en niet ‘lastig is’. Ik merk dat als je er als moeder van uitgaat dat je kind het lastig heeft, je veel meer kan verdragen. Ik voed hem wanneer hij er nood aan heeft, zijn dutjes zijn meestal regelmatig maar ook weer vooral wanneer hij er nood aan heeft. We sliepen ook lekker samen op de kamer de eerste zes maanden. Daarna legden we hem te slapen in zijn eigen kamertje. Het gekke is dat ik mij daar totaal niet klaar voelde, maar Remus duidelijk wel klaar was voor die stap. Hij sliep veel beter in zijn eigen bedje op zijn eigen kamertje.
Ze zeggen dat de eerste maanden met je baby cruciaal zijn voor het ontwikkelen van een band tussen moeder en kind. Doordat ik mijn leven en tempo volledig in functie van mijn baby stelde, hadden we heel snel een diepe connectie en daar ben ik heel dankbaar voor!
Hou je leven in balans
Natuurlijk was ik ook heel erg onzeker als moeder, vroeg ik me vaak ook af of ik het wel goed deed en wat ik precies moest doen. Maar ik stel me ook vaak gerust met de gedachte dat de meeste moeders ook gewoon maar wat doen. Ik dus ook. Ook mijn baby had af en toe krampjes of een moeilijke nacht. Ik slaap zelf ook niet elke nacht perfect, wie wel? Uiteindelijk is het belangrijk om niet meteen te gaan verwachten dat je baby heel snel doorslaapt of minder nabijheid nodig heeft. Zo kun je veel sneller relativeren.
Soms heb ik echt nood aan slaap of me-time en dan plannen we dit ook in wanneer het kan. In het weekend staan mijn man en ik om beurt op, zodat de ander nog wat kan doorslapen. Soms zeg ik dat ik nu echt wel een uurtje voor mezelf nodig heb en dat is geen probleem. Het gebeurt ook dat ik aangeef dat ik nu echt wel zijn hulp kan gebruiken. We zijn op elkaar afgestemd en we zien elkaars noden. Dat helpt wel om de zorg wat te gaan verdelen.
Magisch moederschap
Ik heb ervaren dat die roze wolk er zeker wel kan zijn. Laat je dus niet afschrikken door verhalen van andere mama’s, iedereen schrijft uiteindelijk zijn eigen, persoonlijke verhaal. Het ouderschap is voor iedereen intens, betekenisvol, hartverwarmend en o zo magisch. Het is zo mooi, zo puur. De liefde die je als mama voelt voor je kind is onmetelijk en met niets vergelijkbaar. Omgekeerd ook: de liefde die jouw kind voelt voor jou is buitengewoon. Jij bent zijn of haar mama. Jij betekent de wereld voor je baby. En wat is er mooier dan dat?
Hartelijk dank mama Tamara voor het delen van jouw verhaal! Ook jouw verhaal delen op onze mamablog? Dat kan. Stuur een mailtje naar info@ondermamas.be en wie weet featuren we jouw ervaring op www.ondermamas.be
