Toen ik hoorde dat ik zwanger was van ons tweede kindje was ik er vrij gerust in. Check, dacht ik. We hadden al één gezond kindje van 2 jaar, Olivia, dus we wisten wel hoe alles in z’n werk ging, toch? Ik had een vlotte zwangerschap en keek reikhalzend uit naar de komst van ons zoontje.
Ons eerste kindje, Olivia is ter wereld gekomen via een spoedkeizersnede na een bevalling waar maar geen einde aan kwam. Bij ons 2e kindje was daarom de keuze snel gemaakt om voor een geplande keizersnede te gaan. Ik had een vlot herstel en voelde ik me snel goed genoeg om huiswaarts te gaan (al blijft het best pittig, zo’n keizersnede). Ik keek al uit naar cosy momentjes samen, gezellige uitstapjes en veel quality time met ons 4. Maar na de komst van Oskar moest ik toch toegeven dat niet alles zo vlot liep als ik gehoopt had…
Hoe verdeel je jouw aandacht?
Ongeveer een maand na mijn bevalling was Olivia gestopt met middagdutjes (wat een timing!) dus bijslapen overdag lukte helaas niet meer en de opvang was ook net in verlof. Plots had ik overal handen tekort want er moesten 2 kinderen tevreden gesteld worden in plaats van één. Het leek ineens helemaal niet zo eenvoudig om de aandacht te verdelen over twee kindjes.
Heel vaak wist ik niet wat eerst gedaan… Ze wouden tegelijkertijd eten of drinken, moesten op hetzelfde moment ververst worden, op sommige momenten waren ze allebei aan het huilen (waarbij ik soms gewoon wou meehuilen omdat ik het echt zwaar vond) 😊…
“Ik herinner me dat we 2 dagen naar zee gingen om even te genieten van ons nieuw gezinnetje. Maar we zijn toen vooral doodmoe teruggekeerd na een slapeloze nacht en veel stress omdat we er voor de eerste keer op uitgingen.”
Mama Karolien
Zorgzame grote zus
Gelukkig is Olivia niet jaloers op haar broertje, integendeel! Mama moet wel alles voor haar doen terwijl papa maar moet zorgen voor broertje Oskar. Maar wat ben ik geweldig trots op hoe zorgzaam ze is en hoe fier ze is op haar kleine broer. Hoe pittig het soms ook is, het is zo vertederend om te zien hoe ze altijd probeert te helpen waar ze kan, hoe ze doekjes aanreikt als Oskar ververst moest worden, hoe ze Oskar enthousiast begroet en knuffelt als ze ‘s ochtends opstaat, hoe ze haar koekjes of fruit wil delen met Oskar omdat hij toch geen honger zou hebben. Hoe ze ‘samen delen, samen spelen’ roept terwijl ze samen op de mat liggen en hoe ze de beste entertainer is voor haar broer.
Hoe krijg ik orde in de chaos?
Sinds september gaat Olivia naar school en ik ben eind oktober terug fulltime aan de slag gegaan terwijl Oskar naar de opvang gaat. Pittig! Chaotisch! Mijn hoofd is net een computer die regelmatig wel eens tilt slaat. Het is gekkenwerk om alles geregeld te krijgen, te zorgen dat iedereen gezond en gevarieerd eet, op tijd opgehaald wordt, alle werk gedaan te krijgen … Om nog maar te zwijgen over de verlofplanning en het huishouden, hoe krijgt iemand dat überhaupt geregeld?!
Dit helpt mij alvast om het elke dag opnieuw geregeld te krijgen:
- Tussendoortjes: ga nooit weg met kinderen zonder een snack. Crisissen zijn onvoorspelbaar en eten werkt altijd (of toch bij die van mij 😊).
- Speelgoed: zorg dat je altijd nog een (nieuw) stuk speelgoed tevoorschijn kan toveren. Ik heb zelf altijd iets op zolder liggen dat ik nog kan bovenhalen. Opnieuw: Crisissen zijn onvoorspelbaar.
- Mijn village: zo dankbaar dat ik mij mag omringen met een klein maar stevig netwerk die ons ondersteunt en helpt waar het kan. zij helpen Olivia en Oskar mee groeien en daar ben ik hen echt eeuwig dankbaar voor!
- Mijn vriendenkring: we zien elkaar minder vaak sinds er kinderen zijn maar zijn hechter dan ooit. Heel blij dat ik tegen hen open en eerlijk kan communiceren over het moederschap. Het is moeilijk maar ik probeer ook af en toe een momentje in te plannen voor mijzelf!
- Een flexibele werkgever: eeuwige dankbaarheid aan mijn werkgever die mij de kans geeft om vaak tijdig aan de schoolpoort te staan of die begripvol is wanneer de kindjes ziek zijn. Dat is zo’n grote meerwaarde tijdens de eerste levensjaren van Olivia en Oskar.
Vandaag is Olivia 3,5 jaar en Oskar 10 maand oud en langzaamaan vinden we een evenwicht met ons gezin van 4. Er zijn heel wat leuke momenten en quality time maar evengoed is er een non-stop vermoeidheid, een altijd drukke ochtend – en avondspits en regelmatig gaat het ook wel eens mis. Maar dat hoort erbij. En niets weegt op tegen die onvoorwaardelijke liefde, de schattigste lachjes en de innigste knuffels! Leve de liefde!
Hartelijk dank aan mama Karolien voor het delen van haar verhaal. Ook jouw verhaal delen op onze mamablog? Dat kan. Stuur een mailtje naar info@ondermamas.be en wie weet featuren we jouw ervaring op onze website.
