Geschreven door mama Vicky
De grote dag was aangebroken. Ik ging bevallen van mijn drie baby’tjes. Ik werd ‘s nachts wakker omdat ik ontzettend veel hoofdpijn, maagzuur en rugpijn had. Mijn gedachten stonden niet stil: “Zijn alle papieren in orde, zijn we niks vergeten?” De kindjes bewogen veel in mijn buik, helemaal klaar om eruit te komen. Ik stond op om 5u, er werd mij een ziekenhuisschort aangedaan en wachten maar …
De vroedvrouw kwam iets later binnen om alles nog een laatste keer te checken. Terwijl ik nog aan de monitor lag, kwamen mijn geboortefotograaf en mijn partner binnen. De sfeer was heel gemoedelijk en er heerste een gezonde spanning. We hadden er allemaal zin in. Mijn partner at snel nog een suikerwafel om te voorkomen dat hij zou flauwvallen tijdens de bevalling.
Voorbereiding van de keizersnede
Eenmaal aangekomen op het operatiekwartier stonden er reeds 2 verpleegkundigen klaar die zeer nieuwsgierig waren en veel vragen hadden, want een bevalling van een drieling hadden ze nog nooit meegemaakt. Nu was het een kwestie van enkele minuten te wachten en dan zou de sectio (keizersnede) starten.
Ik mocht al snel naar de operatiekamer voor de rachi verdoving (het onderste deel van het lichaam en de onderste ledematen worden voor een beperkte tijd volledig verdoofd en verlamd), mijn partner en de fotograaf moesten buiten wachten. Wanneer alles klaar was om te starten, lag ik te bibberen van de kou, vervolgens werd mijn rug volledig ontbloot voor de ontsmetting de anesthesist. Er werd gezegd dat ik mijn rug moest bollen, wat nogal moeilijk was aangezien er 3 baby’s plaats innamen en ik me niet naar voren kon bukken. Ik bleef bibberen van de kou, maar gelukkig had ik een goede en attente verpleegkundige die me hielp en geruststelde. De verdoving begon te werken en nu kon de gevoelloosheid het stilaan overnemen.
Mijn partner en geboortefotograaf kwamen terug binnen, de gynaecoloog die me al maanden volgde en een grote groep personeel kwamen er ook bij om alles in goede banen te leiden. Nu kon alles echt beginnen.
Mijn drielingsbevalling
De gynaecoloog communiceerde heel de bevalling door met mij, wat ze aan het doen waren, wat ik zou voelen. Op het moment dat het eerste kindje er was, werd het doek naar beneden gedaan en kon ik de bevalling meevolgen. Om 10u18 werd onze dochter Olivia geboren. Ze kwam al huilend op de wereld, waardoor ik het uiteraard ook niet droog kon houden. Wat een mooi moment! Mijn partner zat heel de tijd achter mij en kon zo ook alles mooi meevolgen.
Om 10u19 werd ons zoontje Arthur geboren, hij kwam ook perfect en huilend op de wereld. Nog een minuut later werd ons 3de kindje geboren, Finn. Hij werd met een ‘helmpje’ geboren, dat wil zeggen dat het vruchtvlies nog rondom zijn hoofdje zat.
Na het doorknippen van de navelstreng werden de kindjes naar de ruimte ernaast gebracht waar de eerste controles werden uitgevoerd. Mijn partner mocht erbij zijn.
“Enkele ogenblikken later kwamen ze alle 3 de kindjes bij mij leggen op de operatietafel. Dit was zo een prachtig moment om hen samen te zien en ze even bij mij te hebben, ik wist niet goed waar eerst kijken.”
Mama Vicky
Nadien, op de recovery, kreeg ik te horen dat ik veel bloed was verloren (2 liter) en nadien ook nog veel bloedverlies gehad. Ik kreeg 3 zakjes bloed en een zakje plasma toegediend.
De pediater kwam vertellen dat de kindjes het heel goed deden en dat ze al melk hadden gedronken. Alle 3 de kindjes hadden een infuus en de 2 jongens hadden zuurstof en een maagsonde nodig. Later had ons meisje ook een maagsonde nodig omdat ze nogal gulzig dronk. Mijn partner mocht naar de neonatologie om bij de kindjes te zijn en mijn geboortefotograaf die ook mijn doula en grote steun was, bleef bij me tot ik met het bed ook naar de neonatologie mocht. Eenmaal aangekomen mocht ik mijn dochter in mijn armen sluiten. En zo begon de start van ons mooie en spannende avontuur.
Ondertussen liggen de kindjes nu 10 dagen op de neonatologie, zijn de jongens van de zuurstof, hebben ze al even geen infuus meer en ligt ons meisje al in een bedje. Ze doen het echt super. We hadden niet mooier kunnen dromen.
Benieuwd naar het zwangerschapstraject van mama Vicky van haar drieling? Lees deel 1: “Zwanger van een drieling” hier.
Hartelijk dank aan mama Vicky voor het delen van haar verhaal. Ook jouw verhaal delen op onze mamablog? Dat kan. Stuur een mailtje naar info@ondermamas.be en wie weet featuren we jouw ervaring op onze website.
