Zwangerschap. Die heerlijke tijd van schopjes in de buik, maandelijkse bumpfoto’s, prachtige maxijurken en een natuurlijke glow. Dé periode waar vrouwen vaak jaren naar uitkijken en dan ook dubbel en dik van genieten.
Mijn verhaal ging net dat tikkeltje anders. Bumpfoto’s werden ten allen tijden vermeden, de glow was onbestaande en de maxijurken waren niet bepaald elegant. Ik kwam bijna 30 kg aan tijdens mijn zwangerschap en kon niet wachten tot het weer voorbij was.
Mijn lichaam en ik
“Mijn lichaam is altijd een groot aandachtspunt geweest. Gezonde voeding, hardlopen, fitness, een healthy lifestyleblog, noem maar op. Ik was een echte #fitgirl. Achter de schermen was mijn relatie met mijn lichaam allesbehalve gezond. Het moest altijd maar slanker en strakker en ik was nooit echt tevreden.”
Mama Sophie
Zwanger worden stond dan ook niet op mijn bucket list. Het idee om verplicht kilo’s aan te komen vond ik vre-se-lijk. Niet diëten, matig sporten, een garantie op sinaasappelhuid… Ik keek er niet naar uit. Maar ik wilde een kindje, dus ik moest erdoor.
De zwangerschap
Dan kwamen de eerste symptomen. Pijnlijke borsten: check. Moe: check. Misselijk: check. Alleen bleek mijn misselijkheid toch anders dan verwacht. Ik was heel de dag door altijd een beetje misselijk. Ik moest niet overgeven, dus ik viel ook niet af.
Daarnaast kreeg ik een gekke eetlust. Al de gezonde voeding die ik voor mijn zwangerschap at wilde ik plots niet meer. Ik was wel verzot op sandwiches, croissants, pasta en vanillepudding. Met tegenzin propte ik er dagelijks toch een portie groenten en vlees in voor ons kindje.
De dag na onze babyshower in week 32 kreeg ik plots erg frequente harde buiken en spendeerde ik een nachtje in het ziekenhuis. Alles was in orde met Theo maar ik werd thuis geschreven met (platte) rust tot het einde van de zwangerschap. Ik voelde me toen zo slecht in mijn vel dat dat stiekem heerlijk nieuws was. Ik moest eindelijk niet meer onder de mensen komen. Oef.
Het gewichtsverlies
Theo werd uiteindelijk een week na de uitgerekende datum geboren. De geboorte op zich was al een grote shift in mijn hoofd. Mijn lichaam had gewoon een klein mensje gemaakt! De borstvoeding verliep vrij vlot, maar was helaas niet de holy grail van gewichtsverlies waar ik op hoopte. Ik was zo’n negen kg kwijt na de bevalling zelf, en in de eerste maanden exclusief borstvoeden ben ik er misschien nog vijf verloren. In principe niet slecht, maar ik had er nog meer dan tien te gaan.
Na vier maanden combineerden we borstvoeding met flesvoeding en begon ik me stilaan terug de oude te voelen. Ik vond het heerlijk om mama te zijn en ik begon opnieuw te genieten van het leven. Zonder al te veel stil te staan bij mijn gewicht. Ik at automatisch weer gezond en ging vaak wandelen met Theo. Aan sport was ik nog niet toe, en ik wilde vooral geen druk meer leggen op mezelf om af te vallen. Een aangename verandering.
In de maanden die daarop volgden stopten we met borstvoeding en verloor ik de rest van mijn gewicht, en meer. Ik heb ook nog een tijdje ’s ochtends en ’s avonds gevast (Opgepast: intermittent fasting is niet aan te raden als je nog borstvoeding geeft of als je zwanger wilt worden, aangezien het je hormonen kan verstoren). Dat heeft die laatste kilootjes erdoor gejaagd.
Goed in mijn vel
Mijn zwangerschap was verre van prachtig en met tijden enorm ongemakkelijk, maar ondertussen zit ik beter in mijn vel dan ooit. Moederschap gaat me goed af en ik zou het voor geen goud willen missen.
Ik vind mijn lichaam helemaal niet perfect slank en strak zoals ik altijd wilde, maar ik ben eigenlijk best tevreden. En daar ben ik als doorgewinterde perfectionist best trots op. 😊
Hartelijk dank aan mama Sophie voor het delen van haar verhaal. Ook jouw verhaal delen op onze mamablog? Dat kan. Stuur een mailtje naar info@ondermamas.be en wie weet featuren we jouw ervaring op onze website.
