Na een woelig jaar waarin ik in onverwachts afscheid moest nemen van mijn papa, ben ik vol goede moed begonnen aan het nieuwe jaar, dit zou ‘mijn’ jaar worden. En dat werd het ook toen ik in juli ontdekte dat ik zwanger was. Er ging op dat moment van alles door me heen. Ongeloof, paniek maar vooral een gevoel van blijdschap en geluk! Een baby’tje, zaliiig 🙂
Droom van een zwangerschap
“Mijn volledige zwangerschap verliep zeer vlot. Ik was slechts enkele kilo’s bijgekomen en heel mooi zwanger volgens mijn naaste omgeving. Buiten de gekende kwaaltjes zoals misselijkheid, last van maagzuur en wat bekkeninstabiliteit had ik een droom van een zwangerschap. Ik mocht mijn beide handen kussen en kon optimaal genieten, maar toch had ik het gevoel dat dit niet kon blijven duren. Hoezo gaat alles zo vlot?”
Mama Laura
Op 12 maart zijn mijn weeën ‘s nachts begonnen en in de ochtend zijn we uiteindelijk vertrokken naar het ziekenhuis. Mijn weeën kwamen gemiddeld om de vijf minuten en samen met de pijn had ik deze goed onder controle. Mijn vliezen waren nog niet gebroken en ook die fameuze slijmprop had ik nog niet zien passeren. Was het dan al tijd om te vertrekken?
Een goede vroedvrouw
Ik ging ervan uit dat ze me terug naar huis gingen sturen, maar na de controle had ik vier cm opening. Na twee uur waren dat er zes, het ging dus best goed vooruit. Dacht ik, want daarna viel het stil. Ik had de hele nacht niet geslapen en ze wilden het risico niet nemen dat ik geen kracht meer had om uiteindelijk te persen. Mijn vliezen werden kunstmatig gebroken en ik kreeg ook iets toegediend om de weeën regelmatiger te doen komen.
Toen ik voorbij de acht cm was, wist ik wat bevallen was. Ik mocht van geluk spreken dat ik een goede vroedvrouw had. Ze bood me verschillende mogelijkheden aan die de pijn wat kon verzachten. Verschillende posities, een warm bad en een zitbal, maar de pijn in mijn rug ging door merg en been. Ik wist geen enkele houding aan te nemen die voor mij comfortabel genoeg was. Mijn vriend deed zo hard zijn best om mij hierin te steunen, maar niets hielp. Ik herinner me dat ik zei tegen de vroedvrouw: “als het nu niet vooruit gaat, mag je mij een epidurale geven”. Kleine noot hierbij: ik had meer schrik voor de prik in mijn rug, dan voor de bevalling zelf. Ik wou dit dus absoluut doen zonder verdoving.
“Tijdens de zwangerschap had ik hier en daar wat dingen gelezen, maar ik was voornamelijk van het principe ‘we zullen wel zien wat er komt’. Iedere bevalling is bovendien anders en ik had er wel een positief gevoel over. Het ging allemaal wel meevallen.”
Mama Laura
Ons zoontje is er
De epidurale is er nooit gekomen en ook het bad dat de vroedvrouw had gevuld om te ontspannen en de weeën op te vangen hebben ze mogen laten leeglopen, want het moment was daar. Achteraf bekeken kan ik me maar heel weinig details herinneren van de laatste fase van de bevalling. Ik zat zo in mijn eigen wereld en kon maar aan één ding denken: “dat kind moet eruit, het duurt hier al lang genoeg”. Vanaf dan is alles ook zo snel gegaan, op een klein half uur was ons zoontje daar. Ik zat precies in een roes en alles rondom mij was vaag. Ik deed op een bepaald moment mijn ogen open en opeens lag er een baby op mij, onze baby.
Bloedtransfusie
Ik heb bewust gekozen om geen borstvoeding te geven, omdat ik er persoonlijk meer na- dan voordelen in zag, maar kort na de bevalling heb ik Matteo toch even aangelegd.
Ik kan het iedere toekomstige mama zeker aanraden. De eerste minuten zijn bizar, maar het went meteen en het is een magisch moment om voor het eerst jouw kleintje daar te zien liggen. Zo klein en kwetsbaar.
Vermits ik heel veel bloed ben verloren, waren de eerste dagen in het ziekenhuis zeer pittig. Ik kon de eerste twee dagen niet uit mijn bed zonder te duizelen, daarom hebben de artsen besloten een bloedtransfusie te doen om mij er op die manier sneller bovenop te helpen.
Ik had het erg lastig om afhankelijk te zijn van het ziekenhuispersoneel en mijn vriend. Mijn partner en ik hadden besloten om de eerste dag wat tijd met z’n drieën te kunnen doorbrengen en dat is de beste beslissing geweest, want ook bezoek ontvangen was intensiever dan ik initieel had gedacht.
Grote verantwoordelijkheid
“De eerste dagen thuis verliepen niet zo vlot in tegenstelling tot die in het ziekenhuis, waar Matteo een droom van een baby was. Thuiskomen en er voor het eerst samen met je partner alleen voor staan, had ik dik onderschat. Ik keek echt uit naar het bezoekje van de vroedvrouw iedere dag omdat er dan iemand aanwezig was die ons kon helpen. Ik heb vaak gedacht de eerste dagen: ‘waar ben ik in godsnaam aan begonnen’. Ik kon alleen maar huilen en voelde me zo’n slechte mama.”
Mama Laura
Als je voor het eerst ouder wordt besef je pas echt hoe weinig je eigenlijk weet. Het opvoeden van een mini mensje is zo’n grote verantwoordelijkheid en kan je zo onzeker doen voelen. Je kan wel honderden boeken lezen en denken dat je goed voorbereid bent, maar niets is minder waar. Een tip die ik kan meegeven aan toekomstige ouders: aanvaard hulp, want zo heb ik mij er de eerste weken kunnen doorslaan.
Eigen intuïtie en moedergevoel
Ik kan me soms nog steeds onzeker voelen wanneer hij huilt er ik hem niet direct kan troosten. Krampen? Lastig moment? Zit er iets verkeerd? Hij kan het jammer genoeg niet zeggen en het is niet altijd gemakkelijk om te achterhalen wat nu uiteindelijk het probleem is. Maar ik heb steeds vertrouwd op mijn eigen intuïtie en moedergevoel. Of ik na mijn droomzwangerschap, en uiteindelijk ook wel vlotte bevalling, het moederschap heb onderschat? Absoluut! Maar dag per dag leer ik Matteo beter kennen. Fouten maken mag en alles gebeurt met vallen en opstaan.
Matteo, mijn partner en ik hebben intussen onze draai al goed gevonden. Het moederschap is een van de mooiste dingen wat er is en ik had niet gedacht dat ik me zo snel mama ging voelen. Ik kan nog steeds huilen, maar dan van geluk en blijdschap.
Hartelijk dank aan mama Laura voor het delen van haar verhaal. Ook jouw verhaal delen op onze mamablog? Dat kan. Stuur een mailtje naar info@ondermamas.be en wie weet featuren we jouw ervaring op onze website.
